Łysiczka lancetowata (Psilocybe semilanceata )
[zdjęcie poglądowe]
Łysiczka lancetowata należy do rodziny grzybów psylocybinowych. Często występuje pod jakże wdzięczną nazwą „czapka wolności”. Wytwarza związki psychoaktywne, takie jak psylocybina, psylocyna oraz baeocystyna.
Występowanie
Łysiczka lancetowata jest dość powszechnym grzybem psylocybinowym. Występuje w Europie ( w tym również w Polsce), Ameryce Północnej, Australii, Nowej Zelandii oraz w Chile.
Grzyby te występują na terenach trawiastych, szczególnie wilgotnych. Odżywia się rozkładającymi się korzeniami traw. Można je również spotkać na pastwiskach, polanach, sadach czy łąkach. Nie należy więc na poszukiwania udawać się do lasów liściastych czy iglastych, ewentualnie na ich obrzeża. Owocniki łysiczki lancetowatej zaczynają wyrastać w sierpniu, a koniec owocowania przypada na okolice października/listopada. Łysiczka lancetowata potrzebuje wilgotności więc na ich zbiory warto się udać po kilku dniach deszczu. Pora sucha zdecydowanie nie sprzyja grzybni łysiczki. Najczęściej występują w grupach, w kępach traw i mchu, które przypominają gniazda, tzw jeżyki.
Cechy morfologiczne
Charakterystyczny dla łysiczki jest długi i smukły trzon, na którym widnieje stożkowaty kapelusz, z wydatną brodawka na szczycie.
- Czapeczka
Kapelusz łysiczki lancetowatej ma kształt stożka lub dzwonka z typowym dla tego gatunku ostrym guziczkiem na wierzchołku. Od budowy kapelusza, grzyb ten zawdzięcza nazwę. Średnica czapeczki wynosi około 1 do 2 cm. Wykazuje cechy higrofaniczności, czyli jej barwa zmienia się w zależności od nasiąknięcia wodą. Zatem może być żółta bądź żółtawobrązowa w porze suchej, lub brązowa czy ciemnooliwkowa, kiedy jest wilgotno. Dodatkowo kapelusz jest wtedy pokryty warstwą śluzu. Wygląd czapeczek zmienia się również wraz z wiekiem, blakną w miarę dojrzewania.
Blaszki również mogą mieć różną barwę. Na początku są jasnobrązowe, z czasem ciemnieją. Są dość szerokie, jak na tak mały rozmiar kapelusza, ale rozmieszone rzadko.
- Smukła nóżka
Trzon łysiczki lancetowatej jest bardzo cienki (od 1mm do 3mm), ale jednocześnie niezwykle twardy i elastyczny. Ciężko go złamać, dlatego przydatny jest nożyk podczas ich zbiorów. Wysokość waha się od 3cm do nawet 15cm. Trzon jest najczęściej powyginany. Barwa nóżki, tak jak w przypadku pozostałych części łysiczki lancetowatej może być różna. Kolor jej może być kremowy, poprzez żółty czy nawet jasnobrązowy. Najczęściej w kierunku podstawy przybiera odcień niebieskiego. Dlatego może barwić ręce na niebiesko w czasie zbierania. Jej miąższ, kiedy jest niska wilgotność ma odcienie beżu, natomiast nasiąknięty wodą będzie szarobrązowy. Raczej bez smaku i zapachu.
Zgodność z prawem
Żaden grzyb psychoaktywny np. golden teacher nie jest wyszczególniony w spisie substancji zakazanych w Ustawie o Przeciwdziałaniu Narkomanii. Lecz z racji, iż zawierają w sobie psylocybinę, która znajduje się na liście substancji zakazanych, handel oraz dysponowanie tymi grzybami jest nielegalne. Należy wspomnieć, iż grzybnia nie zawiera psylocybiny, dlatego ich zarodniki nie są objęte zakazem.
Musisz się zalogować aby dodać komentarz